سیستم هیدرولیک دو طبقه در موتور سیکلت ها و خودروی های لوکس و با آخرین فناوری یافت می شود. مثلاً در موتور سیکلت های کمپانی BMW این فناوری وجود دارد. این سیستم از دو مدار مجزا تشکیل شده است. یکی مدار فرمان است که با فشردن پدال مستقیما با آن در ارتباط هستید. و مدار دوم که با یک کامپیوتر کنترل می شود مداری است که مستقیما به ترمز شما متصل شده است و نیروی بزرگی برای توقف خودرو فراهم می کند. زمانی که پدال ترمز را می فشارید در حقیقت یک سیگنال فشار از طریق مدار فرمان برای کامپیوتر ارسال می شود. کامپیوتر با اندازه گیری فشار متوجه می شود که راننده چقدر محکم ترمز گرفته است و با کمک یک سیستم سرو و پمپ نیروی متناسب با آن به سمت ترمز ها ارسال می کند، تا ترمز ها را فعال نماید. و اگر راننده کاری غیر معقول انجام دهد مثلاً در سرعت ۱۵۰ کیلومتر در ساعت محکم روی پدال ترمز بکوبد! کامپیوتر متوجه می شود که این کار منجر به چرخش خودرو یا حتی چپ شدن آن شود و تمام نیرو را به صورت ناگهانی به سمت ترمز ها اعمال نمی کند و در عوض از سنسور های سرعت و سنسور ABS استفاده می کند تا بهترین فشار ممکن را برای متوقف کردن خودرو به مدار ثانویه اعمال نماید تا حدی که کنترل خودرو از دست راننده خارج نشود. یکی دیگر از برتری های سیستم ترمز دو طبقه این است که چون مدار فرمان کاملاً مجزا است گرمای سمت فشار بالا به سمت مدار فرمان ترمز منتقل نمی شود. یکی از ایراداتی که به این نوع سیستم وارد شده است این است که دو سیستم هیدرولیک مجزا داردیم که باید برای تعمیرات و نگهداری آنها توجه بیشتری انجام شود. سیستم ترمز سیمی: یکی از پیشرفته ترین سیستم ها ترمز سیستم ترمز سیمی است. این نوع ترمز یک کپی برداری مستقیم از سیستم ترمزی است که در خودروهای مسابقه ای مورد استفاده قرار می گیرد و بسیار شبیه به سیستم ترمز هیدرولیک دو طبقه است که در قسمت قبل در باره آن صحبت کردیم، اما به جای اینکه در سمت فرمان یک مدار هیدرولیکی داشته باشیم از یک سیستم الکترونیکی استفاده شده است. از آنجا که ترمز خودرو به ایمنی آن مربوط می شود وحساسیت بالایی دارد پدال ترمز به یک رئوستای فوق حساس متصل است رئوستا در حقیقت یک مقاومت الکتریکی متغییر است. بنابراین با فشردن پدال ترمز این مقاومت تغییر می کند و کامپیوتر خودرو متوجه می شود که شما پدال ترمز را فشرده اید. هر چه پدال ترمز بیشتر فشرده شود سیگنال قوی تری به کامپیوتر خودرو فرستاده می شود آنگاه کامپیوتر مدار هیدرولیک سمت ترمز را فعال می کند و به همان نسبت با همان سیستم سرو / پمپ نیروی لازم را اعمال می کند. دقیقا به همان شکلی که در بالا توضیح داده شد. یکی از برتری های چنین سیستمی این است که پدال ترمز شما می تواند هر جایی تعبیه شود چون این پدال دیگر به سیستم هیدرولیک وابسته نیست. در اولین طرح هایی که از این سیستم وارد بازار شد ایراداتی وارد شده بود برخی رانندگان از احساسی که پدال زیر پای آنها داشت ابراز نارضایتی می کردند. بنابراین طراحان سیستم ترمز سیمی دست به کار شدند و یک شبیه ساز در پشت پدال تعبیه کردند این شبیه ساز که در پشت پدال قرار می گیرد و از طریق کامپیوتر خودرو سیگنالی متناسب با سیگنال دریافتی از پدال به آن ارسال می کند تا وقتی که راننده پدال را می فشارد متناسب با آن فشار نیروی مقاومی تولید کند درست مانند آنچه که در یک سیستم ترمز هیدرولیک وجود دارد!